Temat kompleksowy na najbliższe dni ,,WIELKANOC Z PISANKĄ’’ (06-17.04)
1. Ciekawostki na temat Wielkanocy
-Co wspólnego mają jajka z Wielkanocą?
Dawno temu ludzie uważali jajko za coś wyjątkowego. Wykluwa się z niego pisklę ,pojawia się więc na świecie nowe życie. Dlatego też jajko stało się symbolem życia i odrodzenia. W religii chrześcijańskiej zostało przypisane Wielkanocy i jako znak nowego życia pojawia się w koszyczku ze święconką i przypomina o zmartwychwstałym Chrystusie.
-Co to jest śmigus – dyngus?
Śmigus-dyngus to zwyczaj oblewania się wodą w poniedziałek wielkanocny. Kiedyś ten dzień nazywano żartobliwie dniem świętego Lejki i nikomu nie mógł on ujść na sucho. Choć ten zwyczaj należy do tradycji, pamiętajmy jednak o zasadach dobrego wychowania : nie urządzajmy kąpieli osobom starszym i tym, które naprawdę nie mają na to ochoty.
Drodzy Rodzice możecie z waszymi dziećmi posiać owies – jest to idealny moment, aby na wielkanocnym stole był dla Was ozdobą;)
2. Osłuchanie z piosenką „Maszeruje wiosna”
|.Tam daleko gdzie wysoka sosna
maszeruje drogą mała wiosna.
Ma spódniczkę mini, sznurowane butki
i jeden warkoczyk krótki.
Ref: Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergocą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat !
II. Nosi wiosna dżinsową kurteczkę,
na ramieniu małą torebeczkę
chętnie żuje gume i robi balony
a z nich każdy jest zielony.
Ref: Maszeruje wiosna…
III. Wiosno, wiosno
nie zapomnij o nas
każda trawka chce
być już zielona.
gdybyś zapomniała inną
drogą poszła
zima by została mroźna.
Ref: Maszeruje wiosna…
Zabawa ruchowo-naśladowcza ,,Przedświąteczne porządki’’
Dzieci naśladują ruchem czynności pokazane przez rodzica :odkurzanie, zamiatanie, ścieranie kurzu,, mycie okien, trzepanie dywanów itp.( dzieci za zgodą rodziców mogą niektóre czynności wdrożyć w życie i pomóc rodzicom 🙂 )
Dzieciaki mogą posprzątać swoje zabawki układając je na półkach .Rodziców proszę o stosowanie określeń :na górze , na dole,na prawo, na lewo, wyżej ,niżej, na ,pod, obok., do przodu, do tyłu Podczas porządków w swoim pokoju dzieci mogą przeliczać ; misie ,lalki, samochody , układać duże ,małe.
Ćwiczenia narządów artykulacyjnych :
-robienie z warg ryjka i kręcenie nim
-próby dotknięcia językiem nosa a potem brody
-naprzemienne wypychanie policzków językiem
Ćwiczenia fonacyjne z wykorzystaniem wiersza B.Szelągowskiej pt. ,,Na podwórku’’.
Gospodyni razem z dziećmi święconkę szykuje,
o-ho,ho,ho,o-ho,ho,ho jajeczka maluje.
Biega kurka po podwórku i gdacze z radości
-ko,ko,ko,ko,ku,ku,ku,ku,wita wszystkich gości.
Kogut dumnie pierś wypina ko.ko.ki.ku.
Ale pięknie wyglądają twe jajka w koszyku
Rodzice czytają wiersz a dzieci powtarzają sylaby na różne sposoby : głośno, cicho,wesoło, smutno,dynamicznie,spokojnie.
Zabawa ruchowo – naśladowcza ,,Dziwne kroki’’
Dzieci chodzą po pokoju. Rodzic po kolei wymienia czyj chód dzieci mają naśladować
-chodzicie jak kwoka
-świąteczny zajączek
-pisklak który dopiero wykluł się z jajka
-brykający baranek
. Jakie mamy tradycje wielkanocne – próba odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania A.Galicy ,,Bajeczka Wielkanocna’’
Wiosenne słońce tak długo
łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły
wychylać się z pączków.
– Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze
pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
– Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni
Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków,
Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i
przygrzewało mocno.
– Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej
skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i
przewiązało czerwoną kokardką.
– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby
Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało
promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka.
Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
– Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by
były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze
bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
– Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
– Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w
trawie.
– Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło
złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
– Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń,
dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe
Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo
małe.
– Co to? Co to? – pytał Zajączek.
– Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym
dzwonkiem na szyi.
– To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a
Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
Rodzice zadają dzieciom pytania:
Kogo
obudziło wiosenne słonko?
-Dlaczego słońce ich obudziło?
-Kto wydostał się z pękniętej skorupki?
-Kogo słoneczko szukało wśród traw pod lasem?
-Kogo przyprowadziło słońce do kurczaczka i zajączka?
-O czym szumiały wierzbowe Kotki?
-Z czym kojarzy się Wam Wielkanoc?
