Propozycje zabaw i ćwiczeń 6-latki

12 kwietnia 2021

Drogi Rodzicu!

W tym tygodniu  (12.04 – 16.04.2021) będziemy rozmawiali na temat kosmosu oraz układu słonecznego.

  1. Odczytanie przez rodzica opowiadania „Radek w kosmosie”  Iwona Rup.

Któregoś dnia Radek wrócił z przedszkola bardzo zmęczony.
Dzieci w tym dniu hałasowały podczas zabaw tak, że chłopca
rozbolała głowa.
-Muszę chwileczkę odpocząć -pomyślał -i poszedł położyć się do
swojego pokoju. Leżąc rozmyślał o kosmosie, o nim właśnie pani
mówiła na dzisiejszym zajęciu w przedszkolu.
-Fajnie byłoby polecieć w kosmos -pomyślał Radek -gdy nagle
usłyszał cichutkie pukanie w okno.
-Dzień dobry Radku -przybywam, by spełnić twoje marzenie –
odezwał się gruby, męski głos zza okna. Jestem Królem
Przestworzy, choć, zapraszam cię w podróż po kosmosie.
Chłopiec przetarł oczy nie dowierzając, że dzieje się to naprawdę.
Zeskoczył z łóżka, uchylił okno i ku swojemu ogromnemu
zdziwieniu, ujrzał stojącą rakietę kosmiczną. Właz, czyli drzwi
rakiety, otworzyły się, a Król Przestworzy, zapraszającym ruchem
ręki, dała znak Radkowi, by wszedł do środka maszyny. Szczęśliwy
chłopiec w mgnieniu oka znalazł się w rakiecie. W jej wnętrzu
znajdowało się dużo dziwnych urządzeń, maszyn i komputerów
potrzebnych, by lot przebiegał prawidłowo. Obok leżały dwa
skafandry -specjalne ubrania potrzebne do lotu w kosmos. Jeden
z nich ubrał Radek, a drugi -Król Przestworzy. Po chwili zaczęły
warczeć silniki -rozpoczął się start rakiety, słychać było miarowe
odliczanie: 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2,1 -start! -maszyna ruszyła.
Z ogromną prędkością wzbiła się w górę, z każdą sekundą
oddalając się coraz bardziej od Ziemi. Radek jeszcze teraz nie
dowierzał, że dzieje się to naprawdę. Podbiegł z zaciekawieniem
do okrągłego okna rakiety. Widać było przez nie oddalającą się
Ziemię.
-Ziemia jest okrągła, to niemożliwe! -wykrzyknął -ludzie
mieszkający na dole musieliby spadać.
-A jednak tak się nie dzieje -odezwał się Król Przestworzy –
Ziemia ma ogromną siłę przyciągania, która utrzymanie wszystko
na jej powierzchni. Siła ta nazywa się grawitacja.
Radek zauważył w tym momencie zarysowujące się na ziemskim
globie kontury kontynentów, czyli wielkich obszarów ziemi i
oceanów, czyli dużych zbiorników wód.
-Ziemia z góry wygląda naprawdę przepięknie -pomyślał.
W tym momencie przypomniał sobie, że będąc na Ziemi widział
często dymiące kominy fabryk oraz unoszące się nad ulicami
spaliny z samochodów. Wiedział, że zanieczyszczają one
środowisko.
-Co stanie się z Ziemią -pomyślał -jeśli ludzie będą dalej tak
postępować. Muszę zająć się tą sprawą po powrocie z kosmosu.
-Popatrz, tam jest Słońce -wskazał ręką Król Przestworzy –
zauważ, dlaczego na Ziemi po nocy następuje dzień a po dniu
noc?
Radek długo obserwował, nie mogąc dojść do wniosku dlaczego
tak się dzieje.
-Wiem!, już wiem! -wykrzyknął -nasza Ziemia się kręci! Nie, to
niemożliwe, ale widzę, że tak właśnie jest. Na części globu
odwróconej do Słońca jest dzień, w tym czasie po drugiej stronie
panuje noc. Gdy Ziemia się obraca teren, gdzie panowała noc,
powoli przesuwa się do Słońca i tam budzi się dzień, a po drugiej
stronie zapada noc.
-Bardzo dobrze Radku -pochwalił go uśmiechnięty Król
Przestworzy -zabiorę cię teraz na Księżyc -powiedział.
Chłopiec w czasie lotu obserwował migocące gwiazdy, było ich
mnóstwo.
Tam w oddali znajduje się Mleczna Droga -powiedział Król
przestworzy, jest to miejsce, gdzie w bliskich odległościach
znajduje się dużo gwiazd a teraz zbliżamy się do Księżyca.
lądowanie przebiegło bez zakłóceń. Radek i Król Przestworzy
wyszli na powierzchnię. Chłopiec był bardzo przejęty, jego oczom
,kazała się powierzchnia pokryta pyłem i kamieniami. Były tam
liczne wzniesienia i zagłębienia, które Król Przestworzy nazywał
kraterami.
Czy mogę wziąć pamiątkę z Księżyca? -zapytał Radek –
skazując malutki kamyczek.
Oczywiście -odrzekł Król Przestworzy -schowaj go głęboko do
kieszeni.
Po krótkiej wizycie na Księżycu postanowili wyruszyć w dalszą
podróż. Rakieta uniosła się w górę, gdy nagle -silniki przestały
pracować. Maszyna znalazła się w stanie nieważkości. Z Radkiem
zaczęło dziać się coś dziwnego. Unosił się po kabinie rakiety -jak
ptak, odbijając się przy tym od ścian -jak piłka.
-To jest niesamowite! -zawołał -jestem lekki jak piórko.
Nagle silniki na powrót zostały wprawione w ruch i rakieta
pomknęła dalej.
-Chcę zobaczyć wszystkie planety -zwrócił się Radek do Króla
Przestworzy. Chcę polecieć tam, i tam, i tam, i Nagle poczuł, że ktoś mocno szarpie go za rękę, nie przerywał
jednak sobie:
-i tam, i tam, i tam, i -Radku! Radku! -usłyszał wołanie -otwórz oczy, czas wstawać.
W tej chwili ujrzał siedzącą na skraju łóżka mamę.
-Byłem w kosmosie !!!- wykrzyknął -zabrał mnie tam Król
Przestworzy.
-Obudź się już, obudź -odrzekła mama -to był tylko sen, niedługo
będzie kolacja.
Radek sięgnął ręką do kieszeni, na jej dnie wyczuł coś twardego,
był to kamień z Księżyca. Wiedział teraz na pewno, że przygoda w
kosmosie nie była tylko snem
W tej chwili przypomniał sobie, że musi jeszcze pomyśleć co zrobić, by ludzie nie zanieczyszczali środowiska i jak przed tym uratować Ziemię.

Rozmowa na temat opowiadania:

– Dokąd wybrał się Radek oraz co tam zobaczył?

– W jaki sposób powstaje dzień i noc?

-Nad czym zastanawiał się chłopiec po odbytej podróży?

– Jak my możemy uchronić Ziemię przed zanieczyszczaniem?


Zabawa dydaktyczna,,Układ słoneczny”-

oglądanie ilustracji przedstawiających układ słoneczny, powtarzanie nazw planet oraz samodzielne układanie sylwet planet wokół słońca według wzoru.

„Rakieta kosmiczna”- wykonanie sylwety rakiety z rolki i kolorowego papieru.

Drodzy rodzice obejrzycie z dziećmi film instruktażowy i zachęćcie dzieci do wykonania rakiety według wzoru bądź ozdobienia jej według własnego pomysłu.

Potrzebne wam będą: rolka, bibuła, papier kolorowy, nożyczki i klej. Udanej zabawy!

  • Nauka piosenki: „Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne”

Drodzy rodzice, poniżej znajduje się tekst ostatnio słuchanej piosenki. Spróbujcie z dziećmi, fragmentami, metodą ze słuchu zapamiętać oraz nauczyć się 1 zwrotki oraz refrenu poniższego tekstu. Poniżej również znajduje się link do utworu.

Koszyczek z wikliny pełen jest pisanek,
A przy nich kurczaczek i z cukru baranek.
Przy baranku babka, sól, chleb i wędzonka,
Oto wielkanocna świąteczna święconka.

Ref. Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
Uświetniły nasze wielkanocne święta.

4. Porównywanie liczebności przez przeliczanie i ustawianie w pary, nakładając elementy jeden na drugi, stosowanie cyfr.

Potrzebne będą: miś, wycięte z papieru trójkąty małe i duże, prostokąty i koła, kartoniki z napisanymi bądź wydrukowanymi cyframi.

  • Dorosły kładzie na stolemisia  i wybiera z zestawu 12 dużych kółek. Kładzie je przed

dzieckiem i mówi: „Rozdziel kółka pomiędzy siebie i misia nie licząc. Sprawdź, czy macie po tyle samo kółek”.Dzieci zwykle rozdzielają i liczą swoje, a potem misiowe kółka. Nie trzeba przeszkadzać. Dziecko może stwierdzić: „Mamy tyle samo. Mamy po sześć kółek.” Dziecko może oznaczyć cyfrą ilość elementów jakie posiada miś oraz ono. ( 2 kartoniki z cyframi 6)

  • Rodzic prosi „Sprawdź to jeszcze raz. Ustaw w pary: po jednym kółku twoim i po jednym kółku misia”. Dziecko układa pary.Jeżeli układ kółek nie sugeruje par, dorosły poprawia je tak, aby zaakcentować pary. Gdy dziecko nie rozdzieliło kółek na dwa równoliczne zbiory, dorosły proponuje: „Zrób tak, żebyście mieli po tyle samo”.
  • Następnie dorosły mówi: „Teraz ty będziesz misiem”. Wybiera z zestawu pomocy wszystkie duże prostokąty i rozdziela je na oko na dwie kupki. Jedną przesuwa w stronę dziecka i misia, a potem mówi: „Sprawdź, misiu, czy masz tyle samo co ja”.

Dziecko zapewne najpierw policzy prostokąty, a potem sprawdzi przez ułożenie w pary.

Będzie to robiło w sposób podobny do zabawy z kółkami. Jeżeli poprzestaje

na liczeniu, dorosły sugeruje: Ustaw w pary i sprawdź. Po przeliczeniu oznaczamy ilość kartonikami z cyframi.

  • Miś rozdziela trójkąty. Dorosły wyjmuje z zestawu trójkąty duże i małe. Ustawia misia przed sobą i mówi: „Teraz ja jestem misiem. Daj misiowi wszystkie małe trójkąty. Sobie zostaw duże (dziecko rozdziela). Miś mi powiedział do ucha, że ma mniej trójkątów niż ty. A jak ty myślisz? „Niezależnie od tego, co stwierdzi dziecko, dorosły proponuje: W imieniu misia sprawdzam i tworzy pary, nakładając małe trójkąty na duże.

Widać tu wyraźnie, że miś nie ma racji. Dostał przecież więcej trójkątów.

Podobne ćwiczenia możemy wykonać ponownie wykorzystując inne ciekawe materiały tj.: klocki, kredki, guziki itp. Pamiętajmy aby dziecko po każdym rozdzieleniu oznaczało ilość elementów cyfrą oraz określało kto ma więcej bądź mniej.

5. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych wg K. Wlaźnik

Przybory:Piłeczki (po jednej dla każdego dziecka )

1. Marsz rytmiczny z odbijaniem piłki.

Dziecko maszerują po obwodzie koła. Na „raz!” — odbija piłkę od ziemi, na„dwa!” — starasię ją chwycić.

2. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych: Dziecko stoi w małym rozkroku. Piłkę trzymają oburącz. Na polecenie wkłada piłkę między stopy, prostuje się i klaszcze w dłonie na wysokości oczu. Następnie skłaniają się w dół i podnoszą piłkę w górę w skos.

3. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Ustawienie parami. Leżenie przodem, twarzami do siebie, w odległości 3—4 kroków. Toczenie piłeczki do siebie — uniesienie na moment w górę klatki piersiowej i łokci. Dziecko wykonuje ćwiczenie jedną piłką, druga leży z boku.

5. Toczenie piłki w parach:Ustawienie jak w ćwiczeniu poprzednim .Siad rozkroczny, toczenie piłki w parachdo siebie.

6. Zabawa z elementem czworakowania:Pieski aportują. Dzieci (bądź dorosły i dziecko) stają parami obok siebie pod ścianą. Jedno z piłeczką w ręce jest panem uczącym pieska aportować (przynosić). Pieski obok swoich panów na czworakach. Piłeczki początkowo pod ścianą. Na sygnał pan toczy piłkę przed siebie, a piesek biegnie za nią, przynosi i służy na dwóch łapkach przed panem. Jeżeli jest miejsce, pieski w czasie służenia opierają plecy o ścianę. Zmiana ról i powtórzenie zabawy.

7. Ćwiczenie równowagi:Marsz po ławce z piłką na dłoni. Na polecenie dziecko przechodzi po ławce z ramionami w bok — na jednej dłoni leży piłka. Przy końcu ławki zeskakują do półprzysiadu.

8.  Ćwiczenie mięśni brzucha: Leżenie tyłem, ręce wzdłuż tułowia. Na sygnał dziecko podnosi nogi ugięte w kolanach i pod kolanami przekładają do drugiej ręki piłeczkę, po czym znowu kładzie się prosto.

9. Ćwiczenie tułowia — skręty: Stanie w rozkroku, ramiona w bok, piłka w prawej ręce. Wypuścić piłkę z prawej ręki i szybkim skrętem tułowia, nie odrywając stóp, chwycić ją lewą ręką. Ćwiczyć odbijanie

i chwyty lewą i prawą ręką na zmianę.

10. Podskoki:Stojąc na jednej nodze włożyć piłkę pod kolano nogi zgiętej w tył i wykonać kilka podskoków na nodze postawnej. Dziecko podskakuje na lewej i prawej nodze na zmianę.

Zabawa ruchowa„Start rakiety”.

Rodzic odlicza : 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Dziecko podczas odliczania rytmicznie klaszcze w dłonie z narastającym natężeniem. Następnie rysuje na wysokości brzucha spiralę ( maszyny zaczynają pracować), wydając dźwięk: dzzz ( rakieta startuje), start – rytmicznie uderzają dłońmi o uda (rakieta wystartowała)-wyskakują w górę , machają rękoma do góry, wydając okrzyk – hurra.

ANGIELSKI:

Kochani posłuchajcie i powtórzcie nazwy planet, miłego oglądania.

RELIGIA:

Drogie dzieciaczki.

W ostatnią niedzielę obchodziliśmy Uroczystość Bożego Miłosierdzia, dlatego dzisiaj zachęcam Was do poznania pewnej polskiej świętej, która rozpowszechniła Boże miłosierdzie na całym świecie.

Miłosierdzie to miłość, która przebacza. Taką szczególną miłością kocha nas Pan Bóg. On chce przebaczyć każdemu człowiekowi złe uczynki, by stał się na nowo dobrym. Bóg pragnie by ludzie byli blisko Niego. O tej bardzo ważnej sprawie przypomniała całemu światu św. Faustyna.

Poznajcie historię św. Faustyny, czyli Helenki Kowalskiej:

Dodatkowo: Dla chętnych i dla tych którzy, chcą dowiedzieć się czym dokładniej jest miłosierdzie Boże pomocą będzie filmik:

Moi drodzy kto ma w domku książkę może wykonać polecenia na str.94. (Odszukajcie wśród naklejek promienie z obrazu „Jezu, ufam Tobie” i wklejcie je we właściwym miejscu oraz dorysujcie siebie obok Jezusa.)

Pomódlcie się wieczorem tą krótką modlitwą: Jezu, ufam Tobie.

Pan Jezus chce, abyśmy sobie nawzajem okazywali miłosierdzie. Spróbujcie w tym tygodniu- tygodniu miłosierdzia, zrobić coś dobrego dla swoich rodziców, rodzeństwa, dziadków…

Pozdrawiam.

Z Panem Bogiem.

Aneta Grzelak

Propozycje zabaw i ćwiczeń 5-latkiProtokół Komisji Rekrutacyjnej